Rok Jubileuszowy w rocznicę urodzin św. Teresy od Jezusa
U sióstr Karmelitanek Bosych w Niedźwiadach koło Kalisza odbyły się uroczystości związane z inauguracją Roku Jubileuszowego 500. rocznicy urodzin św. Teresy od Jezusa. Mszy św. przewodniczył biskup kaliski Edward Janiak.
W homilii wskazał na sylwetkę św. Teresy z Avila. - To ciekawa święta, zawsze, nawet jako młody chłopak, kiedy usłyszałem o tej świętej, to dziwiłem się, że zakonnica ma się też nawracać. Po dwudziestu latach w zgromadzeniu, odkryła, że Bóg jest najważniejszy i od wtedy zaczęła na serio traktować realizację swego powołania – mówił celebrans.
Podkreślał, że św. Teresa pod obrazem umęczonego Chrystusa w kaplicy widzi swoją grzeszność, rodzi się na nowo i od tej chwili idzie na całość. - Zaczyna doświadczać intensywnych, mistycznych wizji. Jest mistyczką, ale też kobietą czynu. Szuka bardziej surowych warunków życia, które sprzyjają głębszej modlitwie – stwierdził bp Janiak.
Zaznaczył, że św. Teresa założyła pierwszy klasztor według odnowionej reguły karmelitańskiej. – Była przesłuchiwana przez inkwizycję, ale dalej robiła swoje. Wraz ze św. Janem od Krzyża zakładała kolejne klasztory, powstało ich w sumie 33 – powiedział kaznodzieja.
Biskup stwierdził, że dzieła św. Teresy są klasyczną literaturą mistyczną. Dodał, że po wielu latach papież Paweł VI ogłosił ją doktorem Kościoła.
Zacytował też słowa z zakładki znalezionej w brewiarzu św. Teresy od Jezusa: „Niech nic Cię nie smuci, niech nic Cię nie przeraża, wszystko mija, ale Bóg jest niezmienny. Cierpliwością osiągniesz wszystko. Temu, kto posiada Boga niczego nie brakuje. Bóg sam wystarczy”. - Niech towarzyszy nam ta myśl, że cierpliwością możemy osiągnąć wiele i niech nas nie smuci wszystko, co przeraża, a przecież przemija. Będzie zawsze blisko nas ten, który jest niezmienny, sam Bóg – wskazał hierarcha.
Karmelitanki dotarły na ziemie polskie, do Krakowa, 26 maja 1612 r. na zaproszenie polskich Karmelitów Bosych.
Klasztor Karmelitanek Bosych w Niedźwiadach koło Kalisza wywodzi się z klasztoru lwowskiego. W 1946 r. siostry zostały zmuszone przez władze sowieckie do opuszczenia klasztoru we Lwowie. Wyjeżdżając stamtąd wzięły ze sobą najcenniejszy skarb, jakim była ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy, którą otrzymały w 1880 r. od kard. Albina Dunajewskiego, ówczesnego metropolity krakowskiego.
Siostry opuściły Lwów, jadąc w nieznane. Po krótkim pobycie w Przemyślu, na zaproszenie bp. Karola Radońskiego, ówczesnego ordynariusza włocławskiego, przyjechały 11 listopada 1946 r. do Kalisza. Początkowo zamieszkały w domu parafialnym przy katedrze, przy ul. Kanonickiej 5, przygarnięte przez ks. prał. Stefana Martuzalskiego. Później otrzymały w ramach wynagrodzenia za dobra utracone na wschodzie willę przy ul. Widok 80. Osiedliły się w niej prowizorycznie w 1947 r., przystosowując ją do wymogów życia karmelitańskiego. Nowy klasztor w Kaliszu otrzymał tytuł Najświętszego Imienia Maryi i św. Józefa. Na ul. Widok wspólnota mieszkała przez 27 lat. Pod koniec 1969 r. władze miejskie odebrały siostrom ogród klasztorny w celu wybudowania w tym miejscu szosy. Przed wspólnotą stanęła perspektywa budowy nowego klasztoru, co było niezwykle trudnym zadaniem z powodu bardzo nieprzychylnego stosunku władz państwowych do Kościoła.
Z pomocą przyszła siostrom wierna przyjaciółka i dobrodziejka klasztoru – Janina Skowrońska, z pochodzenia Rosjanka, żona byłego zesłańca na Sybir. Ofiarowała zgromadzeniu teren w pobliskich Niedźwiadach. Tu po wielu trudach, pertraktacjach z władzami i dzięki dobroczynności wielu przyjaciół stanął nowy klasztor wraz z kaplicą. 21 czerwca 1971 r. odbyło się uroczyste poświęcenie kamienia węgielnego przez kard. Stefana Wyszyńskiego, a 2 września 1973 r. bp Jan Zaręba poświęcił nowy klasztor pw. Najświętszego Imienia Maryi i św. Józefa oraz zaprowadził w nim kanonicznie papieską klauzurę.
W kaplicy znajduje się ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy przywieziona z Lwowa. Ikona była dwukrotnie koronowana, najpierw koronami biskupimi przez metropolitę lwowskiego Bolesława Twardowskiego w 1939 r., a następnie aktem koronacji papieskiej z rąk Papieża Jana Pawła II w dniu 7 czerwca 1991 r. we Włocławku.
Tekst za: Ewa Kotowska-Rasiak/KAI
