Obchody Dnia Świętości Kapłańskiej w Diecezji Kaliskiej
Życzymy sobie dzisiaj, wpatrzeni w zwyczajność życia niezwyczajnego Świętego, aby i o nas mówiono, że przeszliśmy przez życie widząc ludzi, dobrze czyniąc i chwaląc Boga, który powiedział do nas – Pójdź za mną – życzył abp Mieczysław Mokrzycki księżom z diecezji kaliskiej w Dniu Świętości Kapłańskiej. Podczas uroczystości bp senior Teofil Wilski dziękował za 55-lecie kapłaństwa, 20-lecie biskupstwa i 80. rocznicę urodzin.
Kapłani z diecezji kaliskiej rozpoczęli Dzień Świętości Kapłańskiej w katedrze św. Mikołaja w Kaliszu, gdzie uczestniczyli w nabożeństwie pokutnym, któremu przewodniczył bp Łukasz Buzun, a konferencję wygłosił o. Piotr Polek, przeor klasztoru Ojców Paulinów w Wieruszowie. Po nabożeństwie księża procesyjnie przeszli do Sanktuarium św. Józefa na Eucharystię. Mszy św. przewodniczył bp senior Teofil Wilski w asyście biskupa kaliskiego Edwarda Janiaka, biskupa pomocniczego Łukasza Buzuna, bp seniora Stanisława Napierały i zgromadzonych księży. Homilię wygłosił abp Mieczysław Mokrzycki, metropolita lwowski.
Metropolitę lwowskiego, biskupów i kapłanów powitał ordynariusz diecezji kaliskiej bp Edward Janiak. – Rozpoczynając nasze spotkanie w Dniu Świętości Kapłańskiej w Kościele Kaliskim pragniemy wyśpiewać dziękczynienie dobremu Bogu za każde dobro, które za naszym pośrednictwem dzieje się w Kościele lokalnym – powiedział biskup kaliski.
Przypomniał, że w tym roku przypada 70. rocznica wyzwolenia kapłanów z obozu w Dachau. - Chcemy pamiętać o tych wszystkich kapłanach, którzy już nie żyją, bo ostatni odszedł do wieczności w minionym roku w Niemczech, ale jest to też miejsce uświęcone ich wiarą, świadectwem, ufnością do św. Józefa, który ich przyprowadził tutaj z takiego miejsca, z którego się nie wychodzi – powiedział hierarcha.
Prosił o modlitwę w intencji bp seniora Teofila Wielskiego świętującego trzy jubileusze. - W tym roku przypada 80. rocznica urodzin ks. biskupa Teofila, 20 lat posługiwania w biskupstwie i 55 lat w kapłaństwie. Modlimy się za niego pamiętając o każdym jego geście dobroci i świadectwie. W tym czasie 55 lat kapłaństwa był okres chorowity, słaby, ale dzisiaj ks. biskup w dobrej formie przy ołtarzu odprawia jako 80-letni kapłan, który swoje przeżył, wie co to jest cierpienie, wie, jak wydobyć z siebie te zwykłe siły fizyczne, żeby rosła chwała Boża – zaznaczył bp Janiak.
Zachęcał też kapłanów, aby przez odbywający się w diecezji Kongres Eucharystyczny przygotowali się do obchodów 1050. rocznicy chrztu Polski i Światowych Dni Młodzieży w Krakowie.
Prosił o modlitwę w intencji zmarłych księży, a także o nowe powołania kapłańskie w diecezji.
W homilii metropolita lwowski nawiązał do słów św. Jana Pawła II o kapłaństwie: „Każde powołanie kapłańskie w swej najgłębszej warstwie jest wielką tajemnicą, jest darem, który nieskończenie przerasta człowieka. Każdy z nas kapłanów, doświadcza tego bardzo wyraźnie w całym swoim życiu. Wobec wielkości tego daru czujemy, jak bardzo do niego nie dorastamy”. – Przytoczone słowa pokazują z jak wielką pokorą odnosił się do swej posługi nasz Święty Rodak. Kapłaństwo było dla niego tajemnicą i darem, przerastającym człowieka, gdyż wszystko to, czego dokonywał w imię Chrystusa, było tajemnicą nie zgłębioną umysłem ludzkim, ale poprzez wiarę mającą sens i w ten sposób stającą się darem dla innych. To wiara pozwala nam z wielką pokorą kontynuować naszą drogę powołania, to wiara daje nam poczucie wielkości naszej posługi, nie w wymiarze rządzenia lecz w wymiarze służby – podkreślił abp Mieczysław Mokrzycki.
Wskazywał, że wzorem wypełniania powołania kapłańskiego jest św. Jan Paweł II. – W różnych epokach Opatrzność Boża stawia na naszej drodze życia proroków i świadków wiary, którzy mają głosić Boże przesłanie i upominać się o miejsce dla Boga w naszym życiu. Mnie Opatrzność Boża postawiła, jako drugiego sekretarza, u boku Jana Pawła II, który był wyjątkowym człowiekiem, mimo, że takim samym jak my, to jednocześnie innym, odróżniającym się swoim zachowaniem, postawą, sposobem mówienia czy reagowania. Jakoś w przedziwny sposób promieniował i oddziaływał na innych. Stając przy nim odczuwało się pokój, miało się poczucie bezpieczeństwa i życzliwości – mówił wieloletni sekretarz Jana Pawła II.
Zaznaczył, że Jan Paweł II dużo czasu poświęcał na modlitwę. – Nie rozpoczynał nigdy dnia ani też pracy jeżeli się nie pomodlił. Jeszcze przed poranną toaletą po powstaniu ze snu odmawiał cząstkę różańca leżąc krzyżem w swojej sypialni. Dopiero potem szedł do kaplicy na poranne modlitwy i rozmyślanie. Każdego dnia modlił się w sposób bardzo prosty: odmawiał cały pacierz katechizmowy i śpiewał godzinki. W życiu modlitwy Jana Pawła II uderza nas ewangeliczna prostota – ukazywał hierarcha.
Podkreślił, że najważniejszą sprawą dla Papieża była Eucharystia. – Uważał, że być na kolanach przed Bogiem to nade wszystko być na kolanach przed Jezusem Chrystusem Eucharystycznym. Jego umiłowanie Eucharystii wyrażało się również w trwaniu u stóp Chrystusa utajonego w Najświętszym Sakramencie. Każdego dnia modlił się bardzo wiele w kaplicy a w każdy czwartek odprawiał godzinę świętą, w czasie której swoje medytacje przeplatał pieśniami eucharystycznymi, które sam sobie nucił czy śpiewał. Pobożność eucharystyczna w życiu Jana Pawła II niejako organicznie związała się z miłością do Jezusa ukrzyżowanego – zauważył metropolita lwowski.
Dodał, że Ojciec Święty wielką czcią otaczał Maryję. – Wśród wielu form pobożności szczególnie bliskie sercu Świętego było pielgrzymowanie do Maryjnych sanktuariów, które zaczęło się już w latach dziecięcych, a potem jako Papież wyznaczał sobie swoją apostolską posługę szlakiem Maryjnych Sanktuariów. Dlatego trudności i cierpienia, których mu nie brakowało w życiu, nie załamywały go, ale umacniały w Bogu, w tym jego „Totus Tuus ego sum” – powiedział kaznodzieja.
Wskazał, że Janowi Pawłowi II zawsze bliski był drugi człowiek. – Myślał ciągle o drugim człowieku, był o niego zatroskany, stąd jego nauczanie o obronie życia, o prawie do pracy, do wolności, do godności. Szczególną troską obejmował dzieci, młodzież, osoby cierpiące. W jego posługiwaniu nigdy nie zabrakło spotkania z nimi, nie lekceważył nikogo, żadnej sprawy czy prośby – mówił abp Mokrzycki.
Życzył kapłanom, aby ze św. Jana Pawła II czerpali wzór do naśladowania. – Może zdziwiłeś się, że o tak wielkim człowieku, szanowanym i słuchanym, którego witali wierzący i niewierzący, dałem tak proste świadectwo. Nie mogę uczynić inaczej, ponieważ takie życie widziałem, takiego życia nauczyłem się przy nim i takie pozostało w mej pamięci. Życzymy sobie dzisiaj, wpatrzeni w zwyczajność życia niezwyczajnego Świętego, aby i o nas mówiono, że przeszliśmy przez życie widząc ludzi, dobrze czyniąc i chwaląc Boga, który powiedział do nas – Pójdź za mną – przekonywał sekretarz św. Jana Pawła II.
Po komunii w Kaplicy Cudownego Obrazu św. Józefa Kaliskiego biskup kaliski Edward Janiak zawierzył św. Józefowi duchowieństwo diecezji kaliskiej.
Życzenia jubilatowi ks. biskupowi Teofilowi Wilskiemu w imieniu biskupów i księży złożył bp Łukasz Buzun. - Pragniemy wyrazić wdzięczność za dar Twojego życia, dar posługi kapłańskiej i dar posługi biskupiej. Ta wdzięczność kryje się w sercu każdego kapłana kaliskiego. Życzymy Ci zgodnie z zawołaniem, abyś służył Ojcostwu Boga tak jak dotąd, abyś tą służbą nigdy się nie znużył – powiedział biskup pomocniczy diecezji kaliskiej.
Listy gratulacyjne przesłali także: kard. Stanisław Dziwisz, abp Stanisław Gądecki, abp Sławoj Leszek Głódź, ks. abp Józef Kupny i ks. bp Stefan Regmunt.
Jubilat podziękował biskupom i kapłanom za życzliwość. – Cieszę się bardzo, że dane mi było moje dziękczynienie za dar życia, za kapłaństwo i posługę biskupią przeżyć w Dniu Świętości Kapłańskiej. Dziękuję Panu Bogu za dar życia. Dzięki temu, że zaistniałem jako człowiek mogłem stanąć w obliczu Boga, służyć Mu, mogę osiągnąć niebo, czego tak bardzo pragnę. Wielkim darem jest życie, za to dziękuję Panu Bogu i swoim rodzicom. Dziękuję za dar posługi kapłańskiej i posługi biskupiej. Dziękuję Księdzu Biskupowi Stanisławowi, który wprowadzał mnie w wypełnianie biskupiej posługi. Dziękuję Biskupowi Edwardowi, że seniora włączył jeszcze w zadania posługi. Dziękuję wszystkim kapłanom za ich życzliwość, ale proszę o dalszą modlitwę w intencji zdrowia i mojego duchowego wzrastania – mówił bp senior Teofil Wilski.
Tekst za: Ewa Kotowska-Rasiak/KAI
