Droga Krzyżowa w intencji trzeźwości polskich rodzin
Już po raz dwudziesty odprawiono w poniedziałek wieczorem Drogę Krzyżową w intencji trzeźwości polskich rodzin. Wierni przeszli z krzyżem rozważając kolejne stacje z cmentarza w Kępnie do Sanktuarium Maryjnego w Grębaninie, gdzie Mszy św. przewodniczył bp Tadeusz Bronakowski, biskup pomocniczy diecezji łomżyńskiej, przewodniczący Zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Trzeźwości.
W homilii bp Bronakowski podkreślił, że w okresie Wielkiego Postu każdy człowiek ma szansę, aby się nawrócić. – Dojrzałe nawrócenie to coś więcej niż tylko odwrócenie się od zła. Chrystus nie pozostawia nam wątpliwości co do tego, że na końcu doczesności będziemy sądzeni z miłości. Chrystus wie, że jedynym sposobem, by nie czynić zła, jest czynienie dobra. Jedyny sposób, by nie grzeszyć, to kochać – mówił celebrans.
Zachęcał wiernych do podjęcia decyzji o zmianie swojego życia. – Trwałe nawrócenie wymaga podejścia do kratek konfesjonału, by spojrzeć w oczy Jezusowi i by raz jeszcze, a może po raz pierwszy, przekonać się i upewnić, że Jego miłość jest większa niż nasza słabość i że wszystko możemy w Tym, który nas umacnia – zaznaczył biskup pomocniczy diecezji łomżyńskiej.
Wskazywał na problem uzależnienia Polaków od alkoholu. – Mimo, iż Kościół od wieków czyni bardzo wiele dla ochrony trzeźwości, to ten olbrzymi trud jest wciąż niewystarczający wobec skali wyzwań. Tu potrzeba solidarnej, ogólnopolskiej pracy. Trzeba, aby więcej osób zrozumiało, że słowa bł. ks. Bronisława Markiewicza o tym, że Polska będzie trzeźwa, albo nie będzie jej wcale, nie są pustym hasłem, ale realną alternatywą – powiedział kaznodzieja.
Stwierdził, że alkohol jest zagrożeniem dla drogi do życia wiecznego. – W Roku Miłosierdzia musimy pamiętać, że dla człowieka wierzącego najważniejsze jest zbawienie własne, ale także naszych bliźnich. Alkohol przyczynia się nie tylko do utraty zdrowia czy rozbicia rodziny. Nadużywanie alkoholu bardzo często prowadzi do osłabienia, a nawet utraty wiary. Wiąże się niejednokrotnie z trwaniem w grzechu oraz zanikiem więzi z Bogiem i wspólnotą Kościoła – zauważył biskup.
Przypomniał, że od wielu lat Kościół w Polsce realizuje program duszpasterski „Rodzina szkołą trzeźwości”. – W tym roku hasło jest wyraźnym przesłaniem do polskiej młodzieży: „Młodzi nie dajcie się zniewolić!”. Pamiętajmy, że nie będzie trzeźwych młodych ludzi, jeśli nie będzie przykładu i odpowiedzialności dorosłych. Zapytajmy zatem – jak wielu rodziców, nauczycieli, kapłanów, wychowawców, trenerów, wykładowców akademickich odpowiedziało na prośbę i podjęło abstynencję, jako dar w intencji przygotowań do Światowych Dni Młodzieży w Krakowie? Przyjmijmy młodych gości z całego świata nie jako naród pijany i słaby, ale jako naród odważnie i zdecydowanie chroniący trzeźwość, zwłaszcza trzeźwość młodych, którzy są przyszłością i nadzieją Kościoła i ojczyzny – mówił biskup.
Dodał, że rodzice są pierwszymi profilaktykami i wychowawcami nastolatków. – Ich świadectwo osobistej trzeźwości oraz ich odpowiedzialność w wychowywaniu dzieci to warunek, by młodzi nie dali się zniewolić. Jeśli rodzice nie radzą sobie z życiem i sami nadużywają alkohol, to ich dorastające dzieci często będą powielać te same błędy. Dojrzali rodzice i inni wychowawcy powinni pomagać młodym, by tak postępowali, aby codzienne życie cieszyło ich coraz bardziej. Kto z młodzieży cieszy się życiem i odnosi prawdziwe sukcesy w pracy nad sobą, ten nie da się wciągnąć w żadne uzależnienie – stwierdził przewodniczący Zespołu ds. Apostolstwa Trzeźwości w ramach Konferencji Episkopatu Polski. Dziękował kapłanom i wiernym za zaangażowanie w ochronę i umacnianie trzeźwości narodu. – Najserdeczniejsze podziękowania kieruję do biskupa kaliskiego Edwarda, księży biskupów i kapłanów za opiekę roztaczaną nad duszpasterstwem trzeźwości w diecezji. Dziękuję ks. prałatowi Wiesławowi Kondratowiczowi, który z wielką gorliwością i oddaniem sprawuje posługę jako diecezjalny duszpasterz trzeźwości i od 20 lat dyrektor Diecezjalnego Ośrodka Duszpasterstwa Trzeźwości w Kowalewie. Z głębi serca dziękuję za tradycyjne serdeczne przyjęcie i wyjątkową gościnność kustoszowi sanktuarium, ks. kanonikowi Stanisławowi Borowickiemu. I wreszcie słowa najserdeczniejszych podziękowań kieruję do wszystkich wiernych, którzy uczestniczyli w drodze krzyżowej mającej tak wyjątkowe znaczenie na kilkanaście dni przed Triduum Paschalnym – podkreślił bp Bronakowski.
Przekonywał, że największym lekarstwem na choroby trudnej codzienności jest świętość i zachęcał wiernych, aby zawierzyli swoje życie patronce sanktuarium w Grębaninie – Matce Bożej Patronce Naszej Codzienności.
Po Komunii św. Matce Bożej Grębanińskiej zawierzono osoby uzależnione od alkoholu i ich rodziny, a także ludzi pomagających im wyjść z choroby. Modlono się także w intencji trzeźwości narodu polskiego.
Organizatorami Drogi Krzyżowej byli: Katolickie Stowarzyszenie Trzeźwości „Dom” w Kępnie, ks. prał. Wiesław Kondratowicz, diecezjalny duszpasterz ds. trzeźwości i ks. kan. Stanisław Borowicki, kustosz sanktuarium i proboszcz parafii w Grębaninie.
Grębanin pod Kępnem to wioska w diecezji kaliskiej, w której od sześciu wieków czczona jest Matka Boża Patronka Naszej Codzienności. Miejscowość związana jest z apostolatem trzeźwości. Wszystko zaczęło się od charyzmatycznego kapłana ks. Józefa Janiszewskiego posługującego w Grębaninie w latach 20. XX w. Był autorem licznych publikacji, a także wierszy i piosenek poświęconych szerzeniu abstynencji oraz „walce z pijaństwem”. Od 1928 r. redagował w Grębaninie miesięcznik „Głos Misyjny”. Pisał też kazania do „Przewodnika Katolickiego” i do „Nowej Biblioteki Kaznodziejskiej” oraz był autorem prawie 70 publikacji, bardzo wielu o tematyce trzeźwościowej. Jako abstynent z wyboru był wiarygodnym przykładem stylu życia, do którego przekonywał swych parafian.
Grębanińskie sanktuarium od dawna było miejscem pielgrzymkowym, a od dwudziestu lat w poniedziałek po V niedzieli Wielkiego Postu do Matki Bożej Patronki Naszej Codzienności podążają w pokutnej procesji drogi krzyżowej z Kępna przedstawiciele środowisk trzeźwościowych i ich sympatycy, nie tylko z diecezji kaliskiej, ale także z archidiecezji wrocławskiej i Opolszczyzny. Dziękują tu za otrzymane łaski, także za dar trzeźwości, składają świadectwa abstynencji.
Tekst: Ewa Kotowska-Rasiak/KAI
